Biblioteka poleca: książki

Fenomen bycia parą (relacji) kobiety i mężczyzny z niepełnosprawnością intelektualną głębszego stopnia interesuje mnie od dawna, sam zaś pomysł jego przemyślanej i celowo zaprojektowanej eksploracji zrodził się podczas realizacji zupełnie innego przedsięwzięcia badawczego. Dotyczyło ono poznawania codziennego życia wymienionej grupy osób przez obserwację zachowań językowych badanego środowiska (D. Krzemińska, 2009, 2012c). Już wtedy zdałam sobie sprawę z tego, że placówka, w której przeprowadzałam badania — a był nią środowiskowy dom samopomocy — jest przestrzenią, w jakiej dorosłe osoby z głębszym stopniem niepełnosprawności intelektualnej nie tylko angażują się w proponowane im rodzaje i formy terapii zajęciowej czy inne aktywności, ale także nawiązują relacje międzyosobowe. Wśród tych relacji jako niezwykle istotne jawi się bycie parą.

Autorka
Książka Doroty Krzemińskiej wpisuje się w najnowsze nurty badań współczesnej pedagogiki specjalnej, jest krytycznym spojrzeniem na jej niedoskonałości i ważnym głosem w sprawie społecznej emancypacji i równości osób z niepełnosprawnością intelektualną. Jest to praca ważna i potrzebna, dobrze napisana. […] Robią wrażenie nie tylko jej walory koncepcyjne, ale także kunszt narracji Autorki, jej uwidaczniające się na każdym kroku znawstwo tematu, kompletny dobór źródeł oraz precyzja wyrażania myśli. W sensie spojrzenia na dorosłość osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną jest to publikacja wręcz przełomowa. […] Odbiorca poprzez szeroko prezentowane wątki życia badanych wtapia się w ich świat, co daje mu podstawę zrozumienia istoty opisywanego fenomenu. Precyzyjnie dobrane i omawiane fragmenty życia osób z niepełnosprawnością intelektualną będących w związkach partnerskich […] otwierają zamknięty dotychczas świat dla wielu pedagogów, rodziców i terapeutów, […] odkrywają warstwa po warstwie kolejne odsłony codzienności, których istnienia byśmy nie podejrzewali, codzienności, gdzie naczelnej roli nie odgrywa kategoria niepełnosprawności, lecz to, co bliskie również każdemu człowiekowi pełnosprawnemu. […] Drugi powód wagi tej książki to jej niezwykle trafne umocowanie teoretyczne. Użyta w rozważaniach teoria postkolonialna Homiego K. Bhabhy przypomina nam o współczesnych mechanizmach kolonizacji niepełnosprawności przez społeczeństwo ludzi pełnosprawnych. Jest nie tylko głosem demaskującym pozorną przyjazność dzisiejszego świata wobec ludzi z niepełnosprawnością intelektualną, ale też głosem walki o prawdziwą i nieskrępowaną systemowo wolność tych osób.

prof. dr hab. Amadeusz Krause

Monografia autorstwa Doroty Krzemińskiej stanowi udaną próbę lepszego poznania fenomenu, jakim są pary osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Na szczególne uznanie zasługuje warstwa językowa pracy – całość została napisana komunikatywnym, pięknym językiem. […] Książka jest propozycją interesującą i aktualną zarówno ze względu na podjętą tematykę (bycie parą w sytuacji głębszej niepełnosprawności intelektualnej), podmiot badań (dorośli – kobiety i mężczyźni – z głębszą niepełnosprawnością intelektualną), jak i przyjętą perspektywę badawczą (badania jakościowe). […] Stanie się ona ważną lekturą dla studentów pedagogiki specjalnej, nauczycieli i wychowawców pracujących z młodzieżą i dorosłymi z niepełnosprawnością, a także innych osób profesjonalnie zajmujących się wspieraniem ludzi z niepełnosprawnością intelektualną (pracownicy socjalni, terapeuci, instruktorzy). Dobrze byłoby, gdyby zainteresowała również twórców rozwiązań legislacyjnych oraz tych, którzy wypracowują system wsparcia społecznego, tak aby relacje damsko-męskie stały się – jak pisze Autorka – zadaniem „dla wymiaru regulacji socjalnych, finansowych, a także prawnych czy legislacyjnych, by zaprojektować realną ofertę pomocy i wsparcia w zorganizowaniu wspólnego życia zwłaszcza tym parom, które wydają się zdolne podołać trwaniu w związku, z uwzględnieniem niezbędnej profesjonalnej asysty w tej drodze”.

dr hab. Agnieszka Żyta, prof. UWM