Biblioteka poleca: książki

Tybetańskie Królestwo Lo, czyli po nepalsku Mustang, przez wieki pozostawało niedostępne dla obcych. Ukryte w najgłębszej dolinie świata, za ośmiotysięcznikami Annapurną i Dhaulagiri, strzegło swoich tajemnic i rytuałów. Docierali tam jedynie pielgrzymi i kupcy prowadzący obładowane solą karawany. Jego historia toczyła się niespiesznie z dala od reszty świata. W końcu jednak musiało otworzyć swoje granice.

Magdalena Gołębiowska trafia do tej krainy w XXI wieku. Daje się uwieść urokowi starych wiosek, ich mieszkańców i mistycznemu pięknu surowego krajobrazu. Odwiedza księżniczkę należącą do rodziny od wieków rządzącej Mustangiem, opowiada o Khampach, znanych ze swej odwagi partyzantach walczących o niepodległość Tybetu, podziwia piętnastowieczny klasztor Thubczen, który Tiziano Terzani nazwał jedną z „kaplic Sykstyńskich” buddyzmu, i rozmawia z włoskim konserwatorem sztuki ratującym tamtejsze świątynie za dolary od amerykańskich filantropów. Patrzy również, jak nieskażona dotąd przyroda ginie pod kołami chińskich ciężarówek. A usłyszane historie i zobaczone obrazy układają się w opowieść o tym, co się dzieje, gdy zatrzymany czas nagle zaczyna przyspieszać.

Mustang – dziś jeden z dystryktów Nepalu, ale jeszcze do niedawna suwerenne himalajskie królestwo. Kraina bajecznie piękna, trudno dostępna i dla zachodniego umysłu tajemnicza. Czas płynie tam, nie płynąc, przeszłość i przyszłość zawierają się w bieżącej chwili, a głęboka mądrość buddyjskiej filozofii naturalnie przejawia się w codziennym życiu. Gdyby poziom duchowości przekładał się na poziom edukacji, Mustang byłby Finlandią. Ale nie jest. Jego rajskość ma też bowiem ciemne strony. Lekarzy tam jak na lekarstwo, podobnie ze szkołami.

Magda Gołębiowska pokochała Mustang czynnie. Nie tylko próbuje go na kartkach tej książki zrozumieć, ale współzałożyła też fundację Szkoły na Końcu Świata, która wspomaga edukację miejscowych dzieci, spełnia ich marzenia o studiach i jest najzwyczajniej pod słońcem wspaniała.
Natasza Goerke