Dziwniejsza historia
Kiedy płonęło getto, Hubert spoglądał na niebo w płomieniach z okna rodzinnego mieszkania na warszawskiej Ochocie. Michał w tym samym czasie ukrywał się przed Niemcami w kopcu kartofli. Jeden i drugi od początku wiedzieli, że inność potrafi być zagrożeniem, a homofobię i antysemityzm łączy więcej, niż mogłoby się wydawać. Wiedzieli też, że sami są „inni”, a wyjście z szafy oznaczałoby narażenie się na ostracyzm.
Bohaterów u Ryzińskiego jest więcej: Jurek z międzywojennej Podkowy Leśnej, który chłopaków pojechał szukać do Warszawy, Lulla – najstarsza polska drag queen, Iza – lesbijka, córka wiedeńskiej Żydówki. Łączy ich wykluczenie ze względu na orientację seksualną i silna potrzeba walki o swoje człowieczeństwo.
Dziwniejsza historia to poruszająca opowieść o obcości i samotności. To także podróż po warszawskich ulicach lat wojny i PRL-u, które pod pozorem szarego życia kryły zaskakująco tęczową wolność.
Fascynujący reportaż o pragnieniu wolności.
„Gala”
Znakomity reportaż, pokazujący, że historię tworzą także ci, o których autorzy dominującej narracji historycznej niekoniecznie chcą pamiętać.
Anna Godzińska, szuflada.net
Ryziński kreśli obraz okupacji i pierwszych lat PRL z perspektywy osób LGBTQ […] „Dziwniejsza historia” jest o tym, o czym nigdy się nie mówiło.
Piotr Gajdowski, newsweek.pl
Remigiusz Ryziński książką „Dziwniejsza historia” ożywia nieistniejący już świat Warszawy i okolicznych miejscowości 20-lecia międzywojennego i Polski stalinowsko-gomułkowskiej.
Jerzy Doroszkiewicz, poranny.pl
„Dziwniejsza historia” to alternatywa dla Historii. To history, herstory i homostory w jednym – ani kontrowersyjne, ani obrazoburcze. Szczere. Potrzebne. Ważne. Autor pozwala przemówić tym, którym przez lata prawo głosu odbierano. Umożliwia spojrzenie na osoby LGBT z bliska, z empatią. Po prostu, po ludzku.
Aleksandra Kumala, magazyn.o.pl
Reportaż Ryzińskiego to historia z happy endem - zarówno w wymiarze osobistym, jak i społecznym. Już nie trzeba bać się i milczeć, chwiejnym krokiem „wychodzić z szafy”. Można być (sobą), mówić (otwarcie), oddychać (swobodnie), żyć (pełnią życia).
Aleksandra Buchaniec-Bartczak, fzp.net.pl
Bohaterami są geje i lesbijki. To nie tylko PRL. Też wojna, getto, powstanie warszawskie […] Ryziński przełamuje tabu […].
Wojciech Karpieszuk, wyborcza.pl
To przede wszystkim ważna pozycja przybliżająca historię LGBT w wersji rodzimej i niełatwego budowania tożsamości w opozycji do „obowiązujących” sposobów na życie. Pozycja bardzo potrzebna.
biblionetka.pl,
[bohaterowie książki] Opowiadają o starych przyjaciołach, o związkach które przetrwały, o ludziach, którzy zginęli, o innych wykluczonych. Historie rwą się, przeplatają, wiążą ze sobą. Jedno jest pewne – obok tej książki nie da się przejść obojętnie.
Aleksandra Zaprutko-Janicka, ciekawostkihistoryczne.pl
Reportaż Ryzińskiego to historia nieheteronarmatywnych Polek i Polaków. Wciąż szerzej nieznana, bo przecież nie ma muzeów, nie ma wielu naukowych publikacji. To historia opowiadana przeważnie po cichu, jakby ze wstydem. Dla wielu z tych opowieści to była ostatnia szansa, by je ocalić od zapomnienia.
bydgoszcz.wyborcza.pl,
Ryziński wydobywa z żyjących bohaterów wspomnienia i na ich bazie pokazuje nam z jednej strony historię społecznego wykluczenia, a z drugiej wspaniały, barwny świat osób homoseksualnych, który był odtrutką na szarą, niesprzyjającą rzeczywistość.
entertheroom.pl,
Autor: | Remigiusz Ryziński |
Rok wydania: | 2018 |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Czarne |
Liczba stron: | 269 |
Źródło opisu: | https://czarne.com.pl |