Biblioteka poleca: książki

Uważam Romę Ligocką za najważniejszą żyjącą obecnie żydowską malarkę generacji, do której przynależy. Jej obrazy - subtelne, delikatne, przemawiające półgłosem - promieniują niezwykłą siłą i osobliwym urokiem.

Dr Alana Gross, Tel Aviv 

Wiele rzeczy, o których piszę, tak naprawdę chciałabym ukryć. Nie mówić o nich, nie myśleć. A jednak to robię . Ponieważ odwaga to nie siła fizyczna, czasem po prostu umiejętność zadawania pytań (...). A kolory? Mieszkanie mam białe, ponieważ kocham kolor, nie zagłuszam go, pozwalam mu żyć. Niebieska filiżanka na białym stole, zielone gałązki w przezroczystym dzbanku na tle różowiejącego niebieskiego nieba, kocham kolor, żyję nim. Moje dzieciństwo było jakby wyprane z koloru, szare jak stary czarno-biały film. Do dziś tak je wspominam. Może dlatego zaczęłam malować, kiedy odkryłam magię koloru, jego siłę przyciągania. Do dziś różne okresy mojego życia pamiętam w różnych kolorach. Do dziś, kiedy umawiam się z kimś na spotkanie, zaraz wiem, jak się ubiorę jakim powitam go kolorem. I to nie jest próżność, po prostu staram się wyobrazić sobie to spotkanie, kolorem wyznaczyć jego klimat, głupie to może, ale czy artysta zawsze musi być mądry? 

Roma Ligocka Roma Ligocka o sobie. W obrazach i słowach

Źródło: www.eksiegarnia.pl