O Banderze w KBP
O Banderze w KBP

W czwartek 10 stycznia o godz. 17.00 odbędzie się spotkanie autorskie z Wiesławem Romanowskim, autorem książki "Bandera. Terrorysta z Galicji", które poprowadzi profesor Czesław Partacz. Zapraszamy do sali kinowej KBP przy pl. Polonii 1 na inaugurację akcji promocyjnej książki Romanowskiego w rodzinnym mieście Autora.

Wiesław Romanowski – urodzony w Koszalinie reporter, dyplomata. W latach 1998-2005 był korespondentem TVP na Ukrainie. Jest autorem książki Ukraina. Przystanek Wolność (Kraków 2007) oraz filmów dokumentalnych : Sprawa Gongadze, Leonid Kuczma i Feliks znaczy szczęśliwy – filmowej biografii Feliksa Dzierżyńskiego. Przez ostatnie trzy lata (2009-2011) był dyrektorem programowym w Instytucie Polskim w Mińsku i radcą Ambasady RP w Białorusi.

Stepan Andrijowycz Bandera (1909-1959) – ukraiński polityk niepodległościowy o poglądach skrajnie nacjonalistycznych, przez niektórych historyków określanych nawet jako faszystowskie. Był jednym z przywódców polityczno-wojskowej Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, od 1940 r. przywódcą jednej z dwóch frakcji OUN, a później niezależnej już organizacji – OUN-B („banderowcy").

Bandera został pośmiertnie odznaczony przez Wiktora Juszczenkę najwyższym tytułem honorowym - Bohatera Ukrainy, dekret prezydenta został uchylony orzeczeniem Okręgowego Sądu Administracyjnego w Doniecku. Naczelny Sąd Administracyjny Ukrainy utrzymał w mocy decyzję donieckiego sądu.

Współtworzona przez Banderę frakcja OUN-B ponosi odpowiedzialność za zorganizowane ludobójstwa polskiej ludności cywilnej na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej, którego ofiarą padło co najmniej 100 tys. osób.

Fragment książki "BANDERA: TERRORYSTA z GALICJI":
„Chaja i Melach Gamse, wraz z synem Abbą, właśnie zabierali się w kuchni do obiadu, gdy z klatki schodowej dobiegł hałas, tak jakby ktoś upadł. Zaraz po tym lub nawet równocześnie z upadkiem (trudno to było rozdzielić) usłyszeli rozpaczliwy krzyk, a tuż po nim – tu granicą był ułamek sekundy ciszy – głośne, natrętnie kojarzące się z obozowym dniem powszednim, rzężenie umierającego człowieka. Chaja wybiegła z mieszkania pierwsza i krzyknęła: „Oh, mein Gott!" Na półpiętrze leżał sąsiad z trzeciego piętra Stefan Popiel, jego córka Natalia uczyła Abbę niemieckiego. Kilka dni wcześniej Melach zapytał spotkanego na klatce schodowej Popiela, dlaczego zawsze chodzi schodami na swoje trzecie piętro, zamiast korzystać z windy. „Mnie nie zaszkodzi, jestem tłuściutki" – odpowiedział. (...)

16 i 17 października policja prowadziła jeszcze śledztwo w sprawie śmierci Stefana Popiela, jednak coraz częściej w protokołach pojawiało się nazwisko Stepana Bandery. Trudno określić dokładnie, kiedy i gdzie nastąpił punkt zwrotny w tej historii, i Stepan Bandera definitywnie przestał być Stefanem Popielem. Możemy być jednak pewni, że odbyło się to przy udziale przedstawicieli niemieckiego wywiadu BND i Urzędu Ochrony Konstytucji, które to instytucje przydzieliły kilka lat wcześniej byłemu współpracownikowi wywiadu Republiki Weimarskiej i wywiadu III Rzeszy, a obecnie swojemu, nową tożsamość i legalnie wystawiły nieprawdziwe dokumenty".

Wydawnictwo Demart, które wydało w listopadzie 2012 r. książkę Wiesława Romanowskiego, zwraca uwagę na pojawiające się pytanie: Kim był Stepan Bandera? Ukraińskim patriotą, nacjonalistą, faszystą czy galicyjskim terrorystą-amatorem, ogarniętym manią wielkości? Jaką rolę w powstaniu jego legendy miał udział w zabójstwie ministra Pierackiego, a jaką zemsta Chruszczowa zrealizowana przez zawodowego zabójcę z KGB? Co ukrywają mity Bandery, a szczególnie mit galicyjski skierowany nie tylko przeciwko Polsce? Jaki jest rzeczywisty wkład terrorysty z Galicji i jego ruchu w odzyskanie przez Ukrainę niepodległości?

GALERIA
O Banderze w KBP
O Banderze w KBP