Śmierć babki, po przegranej walce z alzheimerem, powoduje, że do rodzinnej wioski wraca Pola. Dziewczyna – wcześniej uciekała – teraz musi zmierzyć się z ludźmi i miejscami, o których próbowała zapomnieć. Hanna, choć od lat nie pamiętała, była łącznikiem z przeszłością. I kiedy jej zabrakło, Apolonia próbuje zrozumieć rodzinną historię. Dzieje, które okazały się odmienne, od tego co przedstawiali krewni. Tajemnicze zniknięcie brata babci, Stefka, snujący się po polach Janku, zapiekła w swej złości ciotka Pela… To wszystko wynik „klątwy” ciążącej na rodzinie. Paradygmatu, który nikomu nie pozwolił pobrać się z miłości.
Książka o trudnych relacjach nie tylko z innymi, ale i samym sobą. O szukaniu tożsamości, mierzeniu się z chorobą, stracie, jak również miłości (tej siostrzanej i rodzinnej), o godzeniu się z rzeczywistością, ale przede wszystkim o pamięci. Sama autorka przyznaje: „odkryłam, że pisać, to pamiętać, a snucie opowieści ocala pamięć, dzięki której istniejemy”.
Natalia Wieszczycka
Bibliotekarka
