Od razu zaznaczę – uwielbiam dystopie. Sigríður Hagalín Björnsdóttir napisała książkę surową, a jednak wiele mówiącą o miłości między ludźmi. Jest to też powieść o władzy i polityce. Jednocześnie to pozycja porażająca i wybitna. Autorka bezwzględnie i twardo pokazuje nam, kim możemy się stać w obliczu katastrofy. Separacja od świata zmienia otwarte, równościowe i tolerancyjne społeczeństwo Islandii w dzikie i nieokiełznane w zaspokajaniu podstawowych potrzeb i niepohamowanych żądz. „Wyspa” przeraża, bo uświadamia, że porządnym człowiekiem nietrudno być, gdy żyjemy w dostatku, ładzie i pokoju. Kiedy załamie się nasz uporządkowany świat, etyka, odpowiedzialność, poprawność pójdą w zapomnienie. I do takich refleksji – o społecznych przemianach – chciała, wg mnie, skłonić nas Islandka realistycznie opisując wizję państwa odciętego od Internetu, kontaktu telefonicznego i innych społeczeństw.
Przyznam się jeszcze do czegoś. Jeśli książka zwróci moją szczególną uwagę, staram się również wysłuchać jej korzystając z interpretacji lektora. Tak było też tym razem. Serdecznie polecam audiobook, z którego usłyszymy, jak debiut Björnsdóttir czyta Andrzej Ferenc. Czyta klimatycznie i przeszywająco.
Magdalena Młynarczyk
Bibliotekarka
